Onlangs ontving ik van mijn buren een foto via WhatsApp. In het park, aangrenzend aan onze achtertuin was een man aan het wandelen. Samen met zijn hond én zijn handmatige grasmaaier. Wij mensen zijn van nature onwijs nieuwsgierig. Helemaal als er iets gebeurd wat niet helemaal past in het “plaatje”. De grote vraag die rondzong in onze straat: “Wat doet die man met zijn grasmaaier?”
“Hij is de weg aan het vrijmaken voor de schapen” (ja, jaarlijks komen de schapen een paar weken om het gras op te eten 
) was één van de bedachte redenen. De suggesties werden steeds fantasierijker. Totdat een andere buurvrouw de bewuste man later die dag tegenkwam en hem ernaar vroeg.
Wat bleek? De beste man vindt het fijn om op het gras lopen in plaats van op de aangelegde grindpaden. Het gras was nu alleen te hoog waardoor hij besloot zelf een pad te maaien. Een man naar mijn hart. Hij creëert zijn eigen pad. Hij laat zich niet leiden maar is zijn eigen leider. Dat lijkt makkelijker dan dat het is. Daar is namelijk veel moed voor nodig. Dat is ontzettend spannend. En daarom beginnen we er vaak maar niet aan.
Uit eigen ervaring kan ik je zeggen: JA het is onwijs spannend om je eigen pad te kiezen. En JA er gaat ook weleens iets mis. En JA, dat zorgt voor onzekerheid. Maar door mezelf kwetsbaar op te stellen, moedig te zijn en MIJN pad te kiezen, volg ik mijn hart. En dat klopt!
Ik ben nieuwsgierig naar jou: Ben jij moedig genoeg om jouw pad te kiezen? Ben jij die man of vrouw met de grasmaaier?
Liefs,
Mirella
Paktalent